İnsanda solunum sistemi, akciğerler ve akciğerlere hava taşıyan borulardan meydana gelmiştir. Burun, ağız, yutak, gırtlak, soluk borusu ve bronşlar da solunum sürecinde rol oynar. Solunum sistemi organları ise şunlardır:

Burun, havayı temizler ve ısıtır. Koku alma reseptörleri, mukus bezleri ve siller bulunur. Burun, solunum sisteminin başlangıç noktasıdır ve hava burun deliklerinden geçerek yutak ve soluk borusuna ulaşır.

Soluk borusu, ağız boşluğunun son kısmında yer alan yutağa bağlıdır. Yaklaşık olarak 10-12 santimetre uzunluğunda ve 2 santimetre çapındadır. Soluk borusunun başlangıç kısmına gırtlak (larinks) denir. Gırtlak, içerisinde ses telleri bulunan ve soluk borusunun genişleyip gelişmesinden meydana gelen bir yapıdır. Kıkırdaktan yapılmıştır ve besinlerin soluk borusuna geçmesini engelleyen epiglottis adlı bir kapakçık içerir.

Soluk borusunun arka yüzü düzdür ve yemek borusuna komşudur. Epitel tabakası altında salgı bezleri bulunur. Bu hücreler arasında salgı yapan goblet hücreleri de yer alır ve mukus adlı maddeyi salgılarlar. Mukus, epitel yüzeyin nemli kalmasını sağlar ve havadaki toz ve yabancı maddelerin solunumla alındığında tutulmasını sağlar. Soluk borusundaki siller, genze doğru tek yönlü hareketleri ile tutulan yabancı maddeleri mukusla dışarı atar. Sürekli kirli hava soluyanlarda ve sigara tiryakilerinde soluk borusundaki mukus salgısı artar.

Soluk borusunun orta kısmında kıkırdak halkalar bulunur. Soluk borusunun yemek borusuna bakan kısmında kıkırdak tabaka bulunmaz. Kıkırdak doku, duvarların birbirine yapışmasını önler. Soluk borusunun dış kısmında bağ dokusundan yapılmış koruyucu bir tabaka bulunur. Soluk borusu, arkada dördüncü sırt omuru hizasında iki kola ayrılır. Bu kollara bronş denir. Bronşların yapısı, soluk borusuna benzer. Ancak, kıkırdak doku küçük parçalar şeklindedir. Bronşçuklar, çok ince borucuklar ile akciğeri oluşturan hava keselerine açılır. Hava keseleri, çok ince ve tek sıralı yassı epitel hücrelerinden meydana gelmiştir ve kılcal damarlar ile donatılmışlardır.

Akciğerler, kalp ile göğüs boşluğunu dolduran pembemsi renkli, esnek ve dokulu bir organdır. Sol ve sağ olmak üzere iki bölümden oluşur. Sağ akciğer üç bölmeli, sol akciğer ise iki bölmelidir. Akciğerler, pleura adı verilen iki yapraklı ince bir zar ile örtülüdür. İç ve dış yapraklar arasındaki boşlukta az miktarda lenf sıvısı ve hava bulunur. Sinir, damar ve bronşların akciğere girdiği yerde pleura zarı yoktur.

Akciğerler, gaz değişiminin gerçekleştiği hava keselerinden meydana gelmiştir. Her bir akciğerde yaklaşık 300 milyon kadar alveol bulunur. Alveol hücreleri, alveollerin iç yüzeyini ince bir tabaka halinde örten lipoproteinleri salgılar. Bu maddeler, bir deterjan gibi alveolün yüzey gerilimini düşürmeye yarar. Bu bakımdan alveol hücrelerinden salgılanan lipoproteinler, akciğerlerin su kaybını ve solunum dengelerinin düzenli işlenmesini sağlar.

Soluk alıp verme mekanizması, göğüs boşluğu ve akciğerlerin genişleyip daralmasına dayanır. Bu mekanizmada diyafram kası ve kaburgalar arası kaslar görev alır. Soluk alma sırasında akciğer hava ile dolar, soluk verme ise akciğerlere alınan havanın dışarı geri verilmesidir.