Akciğer Solunumu

Kurbağa ve semenderlerin erginlerinde, sürüngenlerde, kuş ve memelilerin tümünde akciğer solunumu görülür. Akciğer hacimleri ve yüzeyleri organizma gruplarına göre ve onların enerji ihtiyacına göre değişmektedir. Kuşların solunum sisteminde akciğer ve hava keseleri bulunmaktadır. Kuşlarda bulunan hava keseleri bazı kemiklerin içine kadar uzanmaktadır. Kuşların akciğerlerinde alveol bulunmaz bu nedenle hava keseleri havayı depolar ve körük gibi fonksiyon yapmaktadır. Kuşların kemik boşlukları hava taşıma özelliğine sahiptir. Bu yapı nedeni ile kuşlar çok yükseklerde kolaylıkla uçabilmektedir. Bütün omurgalı canlılarda akciğer yapısı aynı değildir. Üstelik akciğer solunumları da birbirine benzemez. Kuşlardan sonra kurbağayı ele alacak olursak kurbağalarda solunum daha farklıdır. Kurbağaların akciğerleri sabun köpüğüne benzemektedir. Kurbağalarda solunum sadece akciğerle yapılmaz. Kurbağalarda deri solunumu ve lavra döneminde solungaç solunumu vardır. Kurbağalardan daha gelişmiş olan sürüngenler çok daha donanımlı ve mükemmel akciğerlere sahiptir. Akciğer solunumunda esas olan solunum sırasında akciğerlerin genişlemesi ile iç basıncın düşmesi sonucu ile havanın dışarıdan içeri girmesi ve akciğer kasılınca iç basıncın artması sonucu havanın dışarı atılmasıdır. Bu işlem sırasında akciğere dolan hava, hava keselerini doldurduğunda içindeki oksijen çevrelerini saran kılcal damarlara da verilir. Kılcal damarlardaki karbondioksitte içeri alınır. Oksijeni hücrelere kanda bulunan alyuvarlar taşır. Kandaki alyuvarlar havada ve suda bulunan oksijeni tutarak hücrelere götürür. Hücrelerde oluşan karbondioksit, kana geçer ve akciğerlerin dış ortamla temasa geçtiğinde havaya karışır.